حساسیت دندانی یکی از آزار دهنده ترین مشکلات دندانپزشکی برای بیماران می باشد .با افزایش طول عمرهم رابطه مستقیم دارد هنگامی که یک یا چند دندان در قسمتی ازفک به واسطه تحریکات حرارتی (سرما و گرما) خشک کردن ،عوامل تحریک کننده شیمیایی و یا لمس(مسواک زدن و یا ناخن کشیدن) درد میگیرند و یا اصطلاحا تیر میکشند باید نسبت به درمان آنها اقدام نمود.
قابل قبول ترین تئوری برای توجیه درد در این موارد بیان کننده این مطلب است که حرکت سریع مايع بین توبولهای عاجی به واسطه تحریکات خارجی سرمایی،گرمایی و یا فشار اسمزى ناشی از مصرف مواد شیرین یا شور می تواند سبب به حرکت در آوردن زوائد درون لوله های عاجی شده و پیام درد را به پایانه های عصبی انتقال دهد که به آن تئوری هیدرو دینامیک گفته میشود.
حساسیت دندانی قبل از اعمال دندانپزشکی را به عدم رعایت بهداشت ،سایش،و تركهای دندانی نسبت میدهند و حساسیت های دندانی بعد از اعمال دندانپزشکی را به ترمیم های فلزی،کامپازیت ها،حفرات عمیق،لخت شدن ریشه دندان،بلند بودن ترمیم و ترک های ريز بین ترمیم همرنگ و دندان ،کوتاه بودن لبه روکش،استفاده نادرست از چسب روکش،جرم گیری،وسفید کردن دندان ها،نسبت می دهند.
درمان حساسیت های دندانی
دو روش کلی برای درمان حساسیت دندان وجود دارد.
1- انسداد توبولهاى عاجی
2- تاثیر روی اعصاب دندانی و جلوگیری از تحریک آنها